Czas, który spędziłem na dniu powołaniowym był dla mnie wspaniały. Wyciszenie od biegu codzienności w murach klasztoru franciszkanów pozwoliło mi, zatrzymać się na chwilę i skupić na powołaniu – jak bardzo jest ono ważne w naszym życiu. Katecheza, modlitwa, adoracja, Eucharystia i dzielenie się Słowem Bożym jeszcze bardziej wypełniały piękno owego dnia. Dzień ten był mi potrzebny. Jeszcze bardziej zwróciłem uwagę na fakt, jak bardzo ważne jest odkrywanie tego, do czego Powołuje nas Bóg. Często boimy się powołania, a przecież każdy z nas jest do czegoś powołany przez Boga. Uważam, że po takim dniu bądź weekendzie powołaniowym, możemy zdobyć wiele wskazówek „jak odkryć nasze powołanie?”.

Otworzymy się jeszcze bardziej na głos Pana, który powołuje nas do życia w pełni błogosławieństwa i radości. Czas ten nie będzie zmarnowany, ale konkretnie wykorzystany na odnalezienie sensu życia, bo Bóg przede wszystkim najpierw powołuje każdego z nas do życia. Wskazuje nam drogę do zbawienia, które jest naszym celem. Często my sami, nie potrafimy odnaleźć naszego sensu życia, a przecież życie każdego człowieka jest powołaniem. Taki czas, taka szansa odkrycia chociażby sensu naszego życia to właśnie weekendy powołaniowe, które warto przeżyć. Amen!